Dag 7 Bretten - Tübingen / 12-7-14

Van buiten naar binnen

Mooie dag mensen! Wel een dag met twee gezichten. Eerste helft niet echt bijzonder en soms zelfs saai, maar het tweede deel was top. En daar eindig je mee, dus een goed gevoel over dag 7.

Vanaf Bretten is het meteen klimmen. Vier kilometer vals plat, daar word je lekker warm van. Jasjes uit dus. Daarna op en neer, en vooral op naar Pforzheim, waar Erik zich in de Lidl mengt onder de plaatselijke bevolking. Hij raakt daar in gesprek met 2 Italianen, die nu in Pforzheim wonen. In het Italiaans legt hij uit hoe we hier terechtkomen en waar we naar toegaan. Dat vinden de mannen leuk. Buiten houd ik de wacht bij de fietsen (ik kook bijna nooit en doe ook bijna nooit boodschappen, dus in de vakantie ook bijna niet) en vergaap me daar aan de mensen. Zij aan mij waarschijnlijk. Dan komt Erik er aan met een van de Italianen. Die man is zo enthousiast met hem,  ze praten en lachen, leuk! Waar de cursus Italiaans deze winter al niet goed voor is geweest. Hij heeft de cursuskosten er nu al uit!

We klimmen nog een stukje en hebben dan een mooi uitzicht over het stadje, bekend om zijn sieraad- en uurwerknijverheid. Dan dalen we af, en is het koffietijd. Eerste stop in een mooi park. 

Na de break komt er een ellenlange weg. Vals plat. Eerst vier kilometer door het bos, daarna over een weg waar je als automobilist wordt uitgedaagd hard te rijden, en te scheuren. Niet fijn voor ons. Zestien kilometer lang hopen dat alles goed gaat en intussen vals plat omhoog. Niks aan.

Maar ook hier komt een eind aan. We klimmen en dalen door wat dorpjes en in Hausen eten we een broodje op een bankje bij een basisschool. Als we weer weggaan zien we achter ons een enorme bui aankomen. Terug of door? Door, maar al snel vallen de eerste druppels. Gelukkig passeren we een fietscrossclub waar we kunnen schuilen. Beste bui! 

In de regenoutfit verder gegaan en dan begint het mooiste deel van de dag. Glooiend land, op en neer, prachtige vlaktes, akkers, fruitbomen. Een paar keer een venijnig kort klimmetje. 

Dan duiken we Naturpark Schönbuch in en gaan hier 7 kilometer naar beneden. Dat zijn mooie cadeautjes, intussen genieten van een prachtig bos! Inmiddels rommelt het weer, wordt het donker en knallen we nog even snel door naar Tübingen waar het begint te hozen. Net op tijd binnen.

Van het buitenste blad naar het middelste en naar het binnenste blad en weer terug. We hebben het weer druk. Lekker actief fietsen. 

We zitten voorbij Stuttgart, dat klinkt al ver weg! Morgen steken we de Schwäbische Alp over, hoogste punt van routeboek deel 1. We zijn dan een week onderweg.