Dag 15 Mattarello - Bussolengo / 20-7-2014

Domenica

In Bussolenga pakken we voor de 15e keer onze fietstassen uit. Altijd weer spannend waar je terechtkomt voor 1 nachtje. Veeleisend zijn we niet. We zijn blij met een bed, een douche en een lekkere handdoek. 

Ook op domenica gaan de Italianen weer hard fietsen, ook op onze route. Solo, maar ook in groepjes. Een soort van de Peddelaars,maar dan met andere shirtjes aan. En maar kletsen met elkaar. Je hoort ze van verre achter je aan komen. Het gaat soms erg hard. Later op de ochtend stappen ook de echtparen (dat nemen we tenminste maar aan) op de fiets voor een rondje actief zijn op de zondagmorgen.
We passeren een fietsongeval. Een Italiaanse ligt er niet lekker bij. Hulp alom aanwezig, we peddelen rustig verder. Het verbaast ons niks. De snelheid op dit fietspad, de mengeling van racefietsers en tourfietsers, het soms smalle pad en de vele bochtjes...

Da Aldige blijft onze metgezel vandaag. De appels zeggen we vaarwel. Welkom druiven! Verandering van spijs doet eten.
Het fietspad slingert prachtig dwars door de wijngaarden, dan weer strak langs de rivier. Een mooie afwisseling. 

Op de snelweg opnieuw veel vakantiegangers. Op naar het Gardameer!

Soms fietsen we door een dorpje, dan weer er vlak langs. De kerkklokken horen we in ieder geval.
Het is wat bewolkt, we vinden het niet erg. Pas later op de dag wordt het echt warm.

Om 11 uur hebben we er alweer 42 kilometer op zitten. Tijd voor een cappuccino en een brioche. 
Na 60 kilometer eten we wat en drinken een kop bouillon.

Het landschap verandert en de volgende 20 kilometer maken we als het ware een metamorfose mee. In de verte zien we de bergen langzamerhand verdwijnen.
Het brede dal is al steeds smaller geworden. Bij Rivoli versmalt het zich tot een kloof. Wij worden bergop gestuurd. Een lange, pittige klim( 10%) die ons op een soort van plateau brengt. Mooi uitzicht op de rivier onder ons en het prachtige landschap. Het is niet helemaal helder, helaas. 

Al op het plateau en ook tijdens de afdaling zien we het landschap veranderen. Olijfbomen, cipressen, grote woningen die ons doen denken aan haciënda's. En krekels, kilometers lang horen we krekels. Ander sfeertje!

Wanneer we achterom kijken blijken we echt afscheid genomen te hebben van de Alpen. Heuvels zijn het nu.

Weer terug op rivierniveau fietsen we naar Bussolengo, hier zoeken we een overnachting. We zitten vlak voor Verona, waar we morgenochtend naar toe willen.

We leven van dag tot dag, van routekaart naar routekaart. Het zijn allemaal stukjes.
Als we de kaart van Italië er weer eens bij halen, dan lachen we ons slap. We zitten gewoon tussen Milaan en Venetië in! En Rome komt al heel dichtbij en we hebben nog daaaagen zat!

We hebben nog geen enkele behoefte aan een giorno di riposo gehad. Het is een heerlijk ritme zo.
Maar we gaan ze nog wel pakken hoor! Ergens op een heerlijk aggriturismo.

Deze zondag sluiten we af met een mooie tekst. Vandaag gelezen op een bord ergens onderweg:
L'ambiente e tuo rispettalo.

En zo is het.

Nog even:
Op onze kamer lezen we toch even de laatste nieuwsberichten. Ook over de vliegramp. Vandaag onderweg veel aan gedacht. Het raakt ons. Gisteravond hoorde ik dat een collega van het Alfa-college in Groningen één van de slachtoffers is. Het is diep triest. 
Wat leven we in een vreemde wereld. Zo mooi en zo wreed.

Morgen weer een dag om er wat moois van te maken.