Dag 24 Siena - Montalcino / 29-7-2014

Van de regen in de drup in Montalcino

Donkere wolken boven Siena. De weersverwachtingen zijn niet erg goed. Mar we gaan gewoon lekker weg. Dag mooie stad, we komen graag nog eens terug.

We hobbelen de binnenstad uit. Met dank aan de bestrating. Destijds nog niet voorbereid op fietsers. Bumpbump.

Al snel zitten we weer op de route en vliegen Siena uit. Direct afdalen. Daarna lekker infietsen en warmdraaien. Met name Hetty(eigenlijke alleen Hetty) heeft dat erg nodig. Niet meteen bam een berg op. 

Weer een andere wereld. We fietsen langs de rand van de Crete, een wonderlijk, naakt landschap. Volgens Reitsma. Hij heeft gelijk. Om er nou "welhaast erotische r

ondingen" in te zien, dat gaat ons wat te ver op deze vroege morgen. Maar een bijzonder landschap is het. Zeker vergeleken met het groen van gisteren. Nu ook veel graan- en grasvelden.

Het is bewolkt, maar droog. In de verte zien we buien hangen. Donkere wolken. Het lijkt er op dat we tussen de buien door manoeuvreren. Op zich is de bewolking natuurlijk jammer, voor de mooie plaatsjes zeg maar. Maar om te fietsen is dit best lekker. Het is zo rond de 23 graden.

Om 10 uur horen we de klokken slaan. We zijn in Vescovado de Murlo. Daar begint het licht te regenen. Na de break de regenoutfit dus maar aan. Na 10 minuten fietsen (klimmen, dus warm!) gaan de jasjes alweer uit. Het drupt nog een beetje, maar het is veel te heet om zo te fietsen. Erik doet zijn overschoenen ook al uit. 

Het blijft droog. Het wordt steeds helderder en de zon komt er zelfs bij. Het lijkt of wij net op de grens zitten tussen mooi en slecht weer. Mazzelkonten.

De route gaat op en neer, een aantal lange kilometers op en een aantal lange kilometers neer. Er zijn erg rustige stukken bij. Weinig tot geen verkeer. Lekker is dat. Met name gisteren raasde het verkeer langs ons heen. Later vandaag gebeurde dat overigens weer, in de lange klim naar Montalcino. 

Omdat je al klimmend niet veel te doen hebt, langzaam rijdt en dus alle tijd hebt om te observeren ga je van alles zien. De bermen liggen bezaaid met rotzooi. Sigarettendoosjes, plastic flessen, volle vuilniszakken. Een bende. Langs de weg staan met regelmaat vuilniscontainers, waar bewoners heenrijden en daar hun afval ingooien. Er ligt ook altijd troep naast.

Dan het verkeer. De meeste automobilisten houden rekening met je. Maar soms!! Razen langs je heen!  Op drukke wegen ga ik niet vlak achter Erik zitten. Anders ziet men mij alleen en schrikt men van de tweede fietser(denk ik). Ook houd ik vaak ruimte voor in ieder geval 1 auto tussen mij en Erik. (Vaak meer, maar dan niet expres. Dan gaat het vanzelf :)) Zodat men altijd nog even tussen ons in kan in geval van een tegenligger.
Eng vind ik de vrachtwagens. Je hoort ze aankomen bulderen, schakelen, en hebt geen idee hoelang ze zijn. De auto's die daarachter zitten zien ons (waarschijnlijk) niet. Vind ik ook weer eng.
Maar het gaat altijd allemaal weer goed.

Opvallend verder: de Italianen rijden vooral in witte auto's. Erik is het nog niet opgevallen. Ik zie het al dagen. Wij kunnen zo meejakkeren hier.

Goed, we kwamen rond half 2 in Montalcino, na een klim van 8 kilometer. Een leuk plaatsje. Op  het Piazza del Popolo smeren we een  broodje en drinken bouillon. Hetty eet haar dagelijkse kiwi.
En dan begint het te regenen. Te hozen. Het stopt niet. Iedereen vlucht naar binnen.  

Daar zitten we dan. Wachten. Wat nu? Regenkloffie weer aan? Nog even wachten. Het wordt vast zo droog. 

Probleem is dat we beschut zitten op een klein plein, omgeven door hoge gebouwen. We zien dus maar een stukje wolkendek en hebben geen idee van wat ons nog te wachten staat. Twee uur. De VVV gaat open, vlak bij ons. Routeboek erbij. 

Weet je wat we doen? We stoppen er mee. Op naar de VVV. 100 meter verderop een leuke kamer geregeld. Prachtig oud pand, met grote stenen trappen, antiek aandoende wastafel. Heerlijk. We kijken zo op de Hoofdstraat, zo'n mooi smal straatje.

Als het uiteindelijk droog wordt horen we kinderen spelen, mannen discussiëren en toeristen elkaar van alles toeroepen. Wij doen ook een rondje. En gaan lekker eten. Weer!!

Morgen weer een dag. Aftellen!