Dag 25 Montalcino - Sorano / 30-7-2014

Warm en koud

Vandaag was een dag met vele gezichten. 

Om 6.15 uur ging de wekker. De zon scheen al door de luiken. Dan ben je misschien niet meteen direct wakker, maar wel direct vrolijk.
We hebben een kamer zonder ontbijt. Daarom hebben we gisteravond nog een paar broodjes gehaald. Als de tassen zijn ingepakt ontbijten we op bed. 

Het is om 7.15 uur nog erg rustig in Montalcino. Het café naast ons is wel al open. We maken nog een paar foto's. Ondanks de zon is het nog wel fris. Jasje aan dus, want we beginnen met een afdaling. Lekkere start van de dag.

We zullen vandaag nog meer afdalen, maar vooral ook heel veel klimmen. Zoals we al eerder schreven, het zijn niet de makkelijkste routes in deze laatste week. 
Als we net voor Onano bij een aggriturismo stoppen voor een overnachting hebben we 1315 hoogtemeters gemaakt. Nog niet eerder klommen we zoveel meters op een dag.

En het ging eigenlijk best goed. Dat komt waarschijnlijk vooral door het weer. Het is niet warm.
Toen we vertrokken scheen de zon. Heerlijk. De wereld zag er fantastisch uit. 
Na een uurtje zagen we al wolken opkomen. Het werd bewolkt, het begon tegen 11.00 uur te druppen en uiteindelijk plensde het weer. Toen was het 13.00 uur. De laatste uren hebben we steeds buien gehad. Het is nu kwart over 7, het is wel droog, maar de wereld is grauw.

Maar dankzij de temperatuur was het klimmen goed te doen.
Maar dankzij de temperatuur en de regen en soms wind, leek het bij vlagen ook wel een herfstdag in Nederland. We zagen om 10.45 uur dat het nog maar 17 graden was. Dat was in Arcidisso, waar we een paar boodschapjes deden.

Stilstaan was koud, afdalen was koud. Na een warme douche hebben we het nog koud, een beetje rillerig. 

Warm worden we van weer een aantal mooie momenten vandaag.

Om 9 uur hebben we de tweede klim alweer gehad en boven op de berg staat een hotelletje. Op de parkeerplaats 2 auto's. Op de veranda is een mooie, oude dame aan het vegen. Ze ziet ons aankomen en lacht vriendelijk. We vragen of we koffie kunnen krijgen en we of we hier (buiten) mogen zitten. Koffie mag, maar binnen opdrinken. Want, uit haar gebaren opmakend: buiten is het te koud. Schatje.

Als wij koffiedrinken, gaat zij verder met vegen. Binnen zien we een paar hotelgasten de ontbijtruimte binnenlopen en met een bordje langs het ontbijtbuffet lopen. Voor hen begint de dag.

Als Erik naar het toilet is zegt de dame iets tegen me. Ik heb geen idee wat ze bedoelt. Ze blijft zo vriendelijk lachen, maar we kunnen er beiden niets van maken. Als Erik erbij komt kan ik haar niet duidelijk maken of ze het nog eens wil vertellen.

We lachen naar elkaar en zeggen Ciao!

Warm worden we van de mooie plaatsnamen vandaag. Van dorpen 2aar we doorheen kwamen of die we op de borden zagen staan. In willekeurige volgorde:
Castelnuovo dell' Abate
Seggiano
Casteldelpiano
Arcidosso
San Fiora
Castell' Azzara
Bagnore

Wel even iets anders dan Klazienaveen, Geldrop of Eexterveen.

Mooi momentje.
We klimmen en klimmen en klimmen. Haarspeldbocht, smal. Ik nader de bocht, Erik zit ergens voor me. Ik hoor een vrachtwagen achter me, hij wacht met mij inhalen, zo voor die bocht. Ik kijk naar boven en zie Erik naar beneden kijken. Hij lacht en roept: Je hebt de brandweer achter je aan! Wanneer ook ik de bocht door ben, denderen 2 brandweerwagens me voorbij, met zwaailicht, zonder sirene. Anders was ik natuurlijk even aan de kant gegaan...

Nog een:
Na een lange klim bereiken we Castell' Azzara. Tijdens de klim miezerde het wat, We fietsten door de bewolking. Van vergezichten geen sprake. Het regent echt wanneer we het dorp naderen. Schuilen even onder een boom. En weer verder. In het dorp stoppen we ergens om de rain-legs en overschoenen aan te doen. Er komt een auto aanrijden, er stapt een oudere meneer uit, in een blauwe stofjas. Hij gaat naar binnen en komt weer naar buiten. Of wat willen drinken. Beviamo un vino? Of we wijn willen? Nu? Hier? Daar? We wijzen naar de fietsen: we moeten nog rijden.
Maar hij dringt aan: een pocco? Vooruit, een pocco. Hij weg, weer terug: bianco o rosso?
Dan komt ie aanlopen met 2 glazen witte wijn, en niks pocco. Flinke bellen!

We lopen mee naar binnen en zien dat we bij de firma Dikkers in Castell' Azzara zijn beland. 
Grote voorraden wijn en aqua. De vriendelijke oude baas vertelt en vraagt ons van alles. Hij is heel enthousiast. Of we uit Duitsland komen? Nee, Nederland. O, wat geweldig en naar Rome? O, zo mooi daar. We noemen Firenze en Siena en hij vertelt en vertelt. We weten niet wat. Het ging in ieder geval over Toscane, paarden, Lazio en Rome, 

Erik drinkt intussen zijn wijntje makkelijk weg. Hetty loopt naar buiten om het fototoestel op te halen en giet toch even iets in de struiken. Dit is me echt teveel, nu. Sorry lieve, aardige man, sorry wijnliefhebbers.

Nu zitten we op een prachtig plekje midden in de bush-bush. We hadden iets anders gepland, een hotelletje een paar kilometer eerder. Toen we daar aankwamen zagen we al snel: chioso. Gesloten, leeg, niet meer in gebruik. Verder dan maar. Mogelijkheden genoeg. We kozen voor  weer een agriturismo, we zitten dus in Il Vecchio Fieniele vlakbij Sorano. Het is jammer dat het ziul triest weer is. Hopelijk kunnen we morgenochtend iets meer zien van dit mooie plekje.

Om 20.00 uur konden we aansluiten voor het diner. Nou, di Stefano is er bijna niets bij. Bijna. Maar wat een maaltijd. Van anti-pasta tot frutta. Top! En bijna allemaal ingrediënten van eigen boerderij. Nou zagen we vanmiddag kalkoenen op het erf lopen, die Pollo als primo zal toch niet....

Ondanks de warme momenten, de warme douche en het heerlijke warme eten heb ik het nog steeds koud. Rillerig. Niet ziek worden nu! Paracetamolletje en slapen! Op zich niet vreemd, die kou in het lijf, na deze koude dag. Ik zei het nog toen ik voor een toiletbezoek ergens de bosjes in dook: "hier kun je wel ziek van worden!" Want: in de regen en alles moet uit als je een fietsbroek aan hebt met seeln (bretels).....

Helaas wekt de wifi ook hier niet. We lopen nu al 3 dagen achter met het plaatsen van de verslagen. 
Worden we daar warm of koud van? Een beetje maar. Morgen zien we wel weer. 
Eerst maar weer: gezond weer op! 
Rome, we kome!