Dag 2 Doetinchem - Kaiserwerth / 7-7-2014

In voor- en tegenspoed

Terugkijkend op vandaag denk je eerst: och, niet veel bijzonders.
Maar terwijl we de dag doornemen zijn er toch weer heel wat noemenswaardige momenten. 

We zijn in Kaiserwerth, 19 km voorbij Duisburg. We hebben best gekacheld vandaag. Dat had ik niet verwacht toen in na 25 km een ontzettende grote man met een heel zware hamer tegenkwam. Ik kwam niet meer vooruit. Erik loodste me snel naar een buurtsuper en daar kon ik bijtanken. Even flink gegeten, nog een banaantje en een sportdrank. Daar was ik weer! Vanaf toen geen problemen meer gehad. Het is echt een kwestie van op tijd eten en drinken en even stilstaan. 

We vertrokken vanmorgen rond 8.15 uur. Doetinchem op maandagmorgen is zoals elders: mensen gaan aan het werk, kinderen worden naar school gebracht, bij de supermarkt lopen de eerste klanten naar binnen.  

Het is mooi weer. Korte mouwen, korte broek. Zon, wolken, Hollandse luchten. Weinig wind en belangrijker: wind mee.

In Netterden zetten we de roaming uit van onze mobieltjes. Nog een paar kilometer dan fietsen we Duitsland in. Heerlijk stuk, kleine weggetjes door het Duitse platteland. Mais, koren, gehuchtjes. Dan de dijk op, de Rijn. Die gaan we vandaag en de komende dagen vaker zien. De zon schittert op het water. Druk scheepvaartverkeer. De Ideaal, de Goudvis en de Tele26 zien we o.a. voorbij komen wanneer we bij Xanten een half uurtje aan de oever liggen. En eten! Erik verbaasde me weer eens. We hoorden in de verte al het gepruttel van een diesel. Hij zei meteen: "Dat is een Tsjechisch schip, dat hoor je zo." O? "Ja, vorig jaar in Tsjechië viel me dat al op."  Één keer raden!

Dan richting Duisburg. Prachtige route, over de dijk, door dorpjes, door akkers vol gewassen.
De voorsteden van Duisburg zijn minder leuk, De kwaliteit van de fietspaden is niet best. Imposant is de oversteek van de Rijn naast de Autobahn (42). Het verkeer raast op enkele meters naast ons. Wat een herrie en wat een trillingen en gedreun. De vangrail voelt redelijk veilig. Halverwege stoppen we om wat foto's te maken en een cache te zoeken. Bijzondere plek.

Onderweg veel trekkers, net als wij. Maar in tegenovergestelde richting. Slechts een enkeling groet ons terug, zo bijzonder. Daarom is het extra leuk wanneer een mevrouw die haar hondjes uitlaat ons zomaar Schönen Urlaub wenst, terwijl we voorbij rijden. Mooi momentje.

In Duisburg wordt veel aan de weg gewerkt. Wegen liggen open, wegomleggingen. Ik hoop voor de inwoners dat er nog wat te besteden overblijft voor fatsoenlijke fietspaden. Op de groenvoorziening wordt waarschijnlijk al bezuinigd. Struiken en bomen groeien over de paden heen, met tegenliggers helemaal een drama.

In het centrum eten en drinken we iets bij Caffe Roma. Hoe leuk. Daarna laverend door het winkelend publiek, legaal, weg uit Duisburg. We hebben er nu zo'n 100 km opzitten, maar hebben nog wel puf verder re gaan. Wat volgt zijn weer de voorsteden en die lijken naadloos op te gaan in de voorsteden van Düsseldorf. Niet het mooiste deel van de route, het kan niet altijd feest zijn.

En nu tik ik dit in Hotel Kaiserwerth in Kaiserwerth(Düsseldorf) Tenminste, dat staat op de vlag die aan de gevel hangt. Op het kaartje met de W-lan code staat Hotel Ambiente. We hebben net heerlijk pasta gegeten op het terras van Restaurant Werthvoll. Dat was het zeker!

Voor- en tegenspoed.
En oma net even gebeld, ze is weer thuis! Heel fijn, dat geeft rust in het hoofd. Wel rustig aan doen ma!!
Helaas had ze ook slecht nieuws. We denken dan ook aan Arie en Gretha, Coby en Jur en kinderen. En aan Anita, strijdend tegen zoveel onrecht. Diep respect.

Onze tegenspoed stelt dan even helemaal niks meer voor.

En dan herinneren we ons de woorden van Conny, die ons vanmorgen niet alleen een lunchpakket meegaf:
"Ik ben nu 68 en denk nooit meer: dat doe ik later wel. Ik moet al steeds iets inleveren. Ik doe het NU. Doe dat ook!!"

We fietsten vandaag 125 km.